sıkıntı..

biri bana lohusalık günlerimi özleyeceğimi söyleseydi kıçımla gülerdim!

ama özledim!!

kimse bana bulaşmıyodu..kimse benden bişi beklemiyodu..acayip bi bahaneydi lohusalık!

halbuki bence lohusalık hali emzirme bitene kadar devam ediyo..yine yorulmamam lazım, yine üzülmemem lazım, yine kırılmamam lazım, yine hoşgörülmem lazım..

ama kırk gün bitti ya koyver gitsin artık..koyver gitsin..

bu aralar sıkıldım, üzüldüm, yoruldum..sütüm azaldı..daha da sıkılıyorum, üzülüyorum, yoruluyorum..

annelik güzel de kadınlık boktan bişi..iyi ki erkek doğurmuşum iyi ki..

kendimi çok yalnız hissediyorum ben bilogcan..koccanın işleri yoğun sürekli bilgisayar başında..çocukla dışarı çıksam evin etrafında takılıyorum..çünkü istanbulda çocukla tek başına uzaklaşmak zor..taksiye binmek istemiyorum, deli gibi sürüyolar, korkuyorum çocukumdan ötürü..arada bi sinemaya gidiyoruz ama gidiyoruz ve geliyoruz..ama ben arin ile gezmek istiyorum onu birilerine emanet ederek bi yerlere gitmek istemiyorum..

arin ile ilgili hiçbişiden şikayetçi diilim..arin bana yük diil, ben herşeyi onunla birlikte yapmak istiyorum..sıkıntımın sebebi annelik diil yani..

sebebi ne bilmiyorum..biliyorum da anlatmak istemiyorum...........