Sayfalar

24 Mayıs 2016 Salı

kreş

ohooo bir ay olmuş bir şey yazmayalı. hem yazacak bir sürü şey var gibi hem de yok gibi...


geçen gün bir arkadaşım çocuğunu kreşe göndermeyi düşündüğünü söyledi. ay dedim süper, gönder gönder, çocuk akranlarıyla takılsın falan dedim. neticede kreş aramaya başlamış. yok yemekler, yok aktiviteler, yok yeri, yok bahçesi vs. derken iyice bunalmış.


kreş aramak?!


arin 18 aylık olduğundan beri kreşe gidiyor. pedagog tavsiyesiydi ve gerçekten çok faydası oldu kreşin.


ancak biz kreş aramadık. yani düşününce, aramamışız. önceliğimiz eve yakın olmasıydı ve oyun grubunun olmasıydı, zira 2 saat falan gidecekti kreşe. ancak eve yakın kreşleri araştırdığımda nerdeyse hemen hemen hepsinin 2 yaş altında çocukları kabul etmediğini öğrendim. sonra bir gün kocca, arin ile evin civarında yürüyüş yaparken, arin'in şu an gittiği kreşi görmüş ve içeri dalıp anlatmış derdimizi. ertesi gün de gittik kreş müdürüyle konuştuk, anlaştık ve arin'i göndermeye başladık. önceleri günde 2 saat oyun grubu olarak başladı, iki yaşından sonra da sabah 7.30 öğlen 13.00 olarak devam etmeye başladı, halen de böyle. kahvaltısını ve öğle yemeğini kreşte yiyor, uykusu evde.


düşünüyorum da hiçbir şeyi sorgulamamışım ben kreş hakkında. istediğim her an gidip bakabilirim onda bir sorun yok. ama ne bileyim yemektir, içmektir, tv var mı, izletiyorlar mı hiiiiç sorgulamadım bunları. her ay başında bir yemek listesi geliyor, ordan aklıma gelirse takip ediyorum ne yiyip içtiğini, gördüğüm kadarıyla sebze ağırlıklı menüleri var.


şu ana kadar büyük bir sorun yaşamadık kreşle ilgili. gördüğüm kadarıyla arin de baya seviyor okulunu. ağlama, zırlama, gitmicemm falan yok, gayet dönüyor totosunu giriyor içeri :) sanırım çok çok aksi bir durum olsaydı anlardık çocuktan.


zaten öğretmeni de whatsaap ile falan fotoğraf, video gönderiyor, adam orada mutlu yani :)


benim kreşten tek bir beklentim vardı, öğretmenler ilgili ve dikkatli olsun ve bol bol oyun oynansın. öyle etkinlik yapsın, organik yemek pişsin, ingilizce öğrensin, obua çalarken aynı zamanda koşabilsin falan gibi beklentilerim hiç yoktu.


yani neticede, şimdilik memnunum durumdan. bir de şu kitap, süpriz ve oyuncak günleri atlamasam daha iyi olacak :)


diyeceğim o ki, henüz 2-3 yaşında çocuklar için bu kadar kapsamlı bir araştırmaya gerek yok. eve ya da işinize yakın olsun, güvenli olsun, öğretmenleri merhametli olsun ve bolca oyun oynansın yeter. eğitim hayatının ilk basamağı falan değil bence kreş, akranlarıyla gözetim altında vakit geçirdiği ve çokca eğlenmesi gereken bir yer. ayol ödev verilen kreşler bile varmış diye duydum! boku çıkmasa olmaz zaten!