Sayfalar

7 Aralık 2012 Cuma

iç döküş....

sabah 07:30da evden çıkıyorum..09:00 işbaşı..18:00da işten çıkıyorum..en erken 19:30 evde oluş..

ayaklarımı uzatıp yatasım geliyor ama namümkün..yemek - mutfak temizliği saat oldu 21:00..

nası bi uyku hali anlatamam..o yol beni nası yoruyo, işte beynim bazen nası patlayacak gibi oluyo anlatamam..tek isteğim ayaklarımı uzatmak..

ama yapılması gereken işler var..ve ben çoğu zaman sallayabiliyorum bunları..sonrası da hoooop huzursuzluk..

haftasonunu iple çekiyorum..günlerden biri muhakkak temizlik, ütü, vs. benim bi yardımcım yok..ne temizliğe ne ütüye ne de yemeğe..annem bile yardım etmiyo..istesem eder ama onun da kendi evi, yapması gerekenler var..

acaba herkesin bi yardımcısı mı var? ya da yoksa nası yetişiyorlar? ben kendimi o kadar yorgun hissediyorum ki yorgunluktan ağlayasım geliyor..

şimdi bunu kocam okusa der ki "sanki hergün iş yapıyosun"..

bilmem belki haklı belki de değil..

ben anlatamıyorum ki..yapmaya çalışıyorum..

yok ben şu an bile yazarak anlatamıyorum..

yorgunum ben ya gerçekten..sorumluluklarımı yapamamak beni yoruyor, üzüyor..yapmaya çalışınca kendimi ifade edememek, bunların artık benim olağan görevlerim olması.....kimseden yardım almamak..isteyememek, istemeyi bilmemek..

ne bilim ben ya........

Hiç yorum yok: