acaba diyorum..

yeni nesil anneler çocuk büyütme meselesini çok mu kafalarına takıyolar acaba?

yine nası anlatacağımı bilemediğim bi konu hakkında yazmaya başladım bilogcan..dur bakalım anlatabilecek miyim?

ben hamileyken bebek bakımı, hamilelik falan gibi konularda hiç kitap alıp da okumadım..sadece internetten hafta hafta gebelik konularını takip ettim..

saçma geldi bana bu konularda okumak..yaşayıp görcez diye düşündüm hep..içgüdülerime güvendim..çevremde akıllı uslu tavsiyeler oldukça onları kulağıma küpe yaptım..bi de sürekli "amaaan sanki bizi kitaplarla mı büyüttüler?!" diye kimilerince oldukça cahil bi düşünceye sahiptim ki hala aynı düşünüyorum..

haftalar geçti çok şükür arin sağlıkla doğdu..şu an 4. ayımızı doldurmuş vaziyetteyiz..genel olarak uyumlu, sakin, az gazlı, az ağlayan tatlı mı tatlı bi oğlum var..

en büyük problemi emzirmekte yaşadık..arin emmeye hevesli bi bebek..ama benim göğüslerim hep yara oldu sonra da egzama çıktı başıma derken başlarda epey bi afalladım..kitaplar bana bu konuda yardımcı olabilir miydi acaba?

en korktuğum konu uykuydu..ya uyumazsa? ya sabaha kadar ağlarsa?

arin doğar doğmaz onu akşamları karanlıkta kendi beşiğinde uyuttum..biraz geç saatte uyuyodu ama beşiğine yatar yatmaz hemen uyuyodu..hala da öle..saat biraz erkene çekildi ama hemen uyuyo..maşallah de bilogcan! ben bu konuda tek satır okumuş insan diilim..yok bilmem kimin uyku eğitimi yok bilmem ne yöntemi..bunlar bana saçma geldi..bazı insanlar uykuyu sever ve uyur bazıları ise sevmez geceyi sever ya da gece uyur ama az uyur..ben uykuyu seven insanlardanım, eşimse az uyur, çok uyudumu hayatı ıskaladığını düşünür..çok şükür oğlumuz bana çekti! ^.^ gece uykusuna bayılıyo, öyle aman aman erken de uyanmıyo..anası kılıklı :P

o yüzden uykuyla ilgili eğitimleri salladım..çocuğumu gözlemledim..gün içinde uykusu mu geldi hooop yatağa..gece uykusu içinse bi saat tutturduk o saatte emziriyorum, gözleri faltaşı gibi açık olsa da karanlığa yatağına koyuyorum on dakikada kendi kendine uyumuş oluyo en geç..maşallah de!

bunları bana kimse öğretmedi..tamamen içgüdüsel..insan aydınlıkta uyuyamaz dedim ışığı kapattım mesela..biri sürekli tepesinde olursa nası uyur ki insan dedim arin'i odada yalnız bıraktım..evet sanırım çocukuma biraz büyük insan muamelesi yapmışım ama işe yaradı! ^.^

bazı arkadaşlardan duyuyorum çocuğa banyo yaptırırken milim milim suyun ısısını ölçmeler, aman üşümesin diye evin salonunda banyo yaptırmalar falan filaaan..valla biz arin'e hep "banyoda" banyo yaptırdık..çünkü banyo "banyoda" yapılırdı! neticede hiçbirimiz salonun ortasına küvet getirip yıkanmıyoruz! suyun ısısını da bi kere bi dereceyle ölçüyoruz "ideal for baby" dolaylarındaysa döküyoruz..sonra da arin'in tepkisine bakıyoruz..çok şükür çocuğu haşlamadık ya da dondurmadık bugüne kadar :) bunu da kitaplardan öğrenmedim, yine insanlıktan yola çıktım bilogcan :)

şimdi önümüzde ilk viraj ek gıda..bakalım dr neler diyecek..ona göre başlatacaz..bu konuda doktorun sözünden çıkacağımı sanmıyorum..ama "ahh pekmez ve kereviz karışımını yemedi tüh tüh vah vah sabah pekmeze peynir de doğruyorum ama yemiyo" hezeyanlarını yaşayacağımı sanmıyorum çünkü bu kadar abuk kombinasyonları ben de yemem! yani yine kendimden yola çıkıcam bazı şeylerde demek ki :)

ama bak mesela bazı pedagogların yazılarını buldukça okuyorum..özellikle araştırmıyorum ama denk gelirse okuyorum ve yanlışlarımı/doğrularımı görüp tartmaya çalışıyorum..

bir de doktor ne derse o kardeşim! amuda kalk da bak çocuğa dese yaparım..

bir de çocuğa büyük adam muamelesi yapanlara gıcığım..yani nası anlatsam yukarıda yazdıklarım gibi diil, böle hani çocuğu gereksiz bi adam yerine koyarlar nası anlatsam hakikaten bilemiyorum..çocuk olduğunu unuturlar aa nası böle davranır triplerine girerler hani..mum gibi olsun, herşeye teşekkür etsin, hata yaptığında hemen özür dilesin, büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden muhakkak öpsün, hal hatır sorsun, kime siz kime sen diyeceğini bilsin falan diye beklerler..ne saçma..çocuk lan o! tabii ki bazen öpülmek istemicek, naber dendiğinde sanane dicek, koltuk tepelerinde zıplıycak, çorbayı çatalla içebileceğini iddia edecek.....

bazı anneler kitaplara çok bağlı kalıyo..proje gibi çocuk yetiştiriyolar..2 yaşında tuvalet eğitimi yok mu aman allahım mahvolduk biz çocuk ömrü boyunca altına sıçacak psikozuna giriyolar! ayayay yemek yemiyo ölecek gıdasızlıktan! bamyayı ağzına sürmüyo napcam ben şimdi bamya bu ikamesi de yok ki! çok görüyorum böle kendini paralayan anneler..yazık o çocuklara vallahi yazık..analarıyla beraber kafayı sıyıracaklar bence!

neticede ben kitaplara bu kadar bağlı kalınmasını doğru bulmuyorum..hem kitaplara hem de sözde bizden daha tecrübeli olduklarını düşündüğümüz annelere..çocuk bu..her insan farklı, her çocuk farklı hepsi tornadan çıkmışcasına kitaplardaki gibi olmaz olamaz olmamalı da zaten..

en güzeli çocuğu gözlemlemek, dinlemek..evet biz büyütüyoruz bu veletleri ama onlar karakterleri ile dünyaya geliyolar..çocuğu yuvarlak bi odaya sokup şurda bi köşe bul otur diyerek kalıplara sokmanın bi alemi yok..

yalnız en uzun yazım da bu oldu bilogcan..ne doluymuşum! ^.^