bilogcan ben lohusayken salak gibiydim..dünya sadece arin'in etrafında dönüyordu..bunalıma falan girmedim ama etrafımdaki herkes, herşey önemsizleşmişti..sadece arin ve ben vardık sanki..ay bu romantizmin üzerine yakışmaycak ama bi de uykusuzluk vardı!
tek bir korkum vardı, arin'i düşürmek..kucağımdan, yatağından nerden olursa olsun düşürmek ve başkalarının da düşürmesi..o yüzden arin'i beşiğinden alıp kucağında taşıyınca insanlar yüreğim hop ederdi..geçmedi bu korku kaldı bende maalesef..
arin yürümeye başladı..yürürken takılıp düşer diye kendimi hazırlamaya başladım ben de..ama ummadığım birşey oldu!
arin dün sabah yataktan düştü!
ben yanındayken!
bizim yatağımızda beraberken!
uyanıkken!
güm diye ses çıkararak!!
ben hayatım boyunca hiçbir şeyden korkmamışım meğer bilogcan! benim hayatım boyunca elim ayağım titrememiş, nefesim daralmamış meğer!
neresini vurduğunu görmedim..yerden o kadar hızlı aldım ki çocuğu hangi pozisyonda yatıyodu onu bile hatırlamıyorum!
çok ağladı..emerek sakinleşti! memmelerime şükrettim resmen! ve çabucak sakinleşti..çok şükür!
hemen kafasını kontrol ettim..sıcağı sıcağına..şişlik yoktu..parmaklarımla küçük küçük kafasına ve sırtına bastırdım emerken, tepki vermedi, demek ki acı yoktu..gözleri dalıyo mu diye baktım, kusma var mıydı diye baktım..çok şükür yoktu!
morluk, kızarıklık, şişlik vs hiçbir şeyi yok çok şükür!
Allah beterini göstermesin! amin..
2 yorum:
Bende iki hafta önce yataktan düşürdum bizim kuzuyu. Neyseki kizariklik bile yoktu ama benden ondan daha fazla korktum ve ağladım çok şükür iyi
Bende iki hafta önce yataktan düşürdum bizim kuzuyu. Neyseki kizariklik bile yoktu ama benden ondan daha fazla korktum ve ağladım çok şükür iyi
Yorum Gönder