şubattan bu yana kilo veriyorum. az az ama olsun. sanırım 15 kilo falan oldu. yoo dostum yooo tabii ki hala söylenecek kilolarda değilim, sanırım kendi doğum kiloma, bundan tam 33 sene önceye tekabül ediyor bu da, indiğim zaman ancak kilomu halka açıklayabilirim. ama şunu söyleyeyim arin'e hamile kaldığım kilonun altındayım. tosun değil, tosuncukum.
tabii ki oturup da yağdan, kilodan falan bahsetmeyeceğim burada. ama yine konuya nasıl giriş yapacağımı bilemediğimden olabilecek en saçma girişi yaptım ve bu sefer neyden bahsetmek istediğimi ben de unuttum! iyi mi?!
bazen düşünüyorum da sanırım benden iyi bir sosyolog olurmuş. seviyorum insanları gözlemlemeyi ve gerçekten insan ırkı çok garip. bir de kafa bulmadan eleştirebilsem...
ama dayanamıyorum. çünkü insanların ciddiye aldıkları şeyler bana o kadar saçma geliyor ki...belki benim ciddiye aldıklarım da onlara saçma geliyordur, kimbilir?!
aslında yazacağım konu bu da değildi.....
insanlar tecrübelerini satıyorlar, farkında mısınız?
mesela anne oluyor bir kadın. ve değişik bir ruh haline giriyor "dünyadaki tek anne benim!" ruh hali. ve başlıyor başka "annelere" "annelik" öğretmeye. mesela bu gerçekten size saçma gelmiyor mu?! yani ben mi tuhafım?! bakın kastettiğim şey, çocuğunu büyütmüş, ununu elemiş eleğini asmış falan biri değil bu, seninle benimle aynı zamanlarda anne olmuş, daha önce böyle bir tecrübesi olmamış biri ve sen bundan akıl medet umuyorsun. hala saçma olmadığını mı düşünüyorsunuz? suç onda değil aslında, bir suç falan da yok ortada, lafın gelişi işte. ama ben o ayran budalası gibi ağzını açıp, ağzından çıkacak iki kelimeyle çocuğunu etiketleyecek olan kadınlara inanamıyorum. bir süre sonra bu akıl verme işi, tecrübe satmaya dönüyor. para kazanıyor, statü kazanıyor, hayran kazanıyor. fancluplar bile açılıyor adına. değişik...
sonra mesela, biri 35 kilo falan veriyor. başta onu yedim, bunu yemedim falan derken bir anda direksiyonu kırıyor tam tersine ve "diyet kişiye özeldir, benim yediğimi içtiğimi bırakın içinize yönelin, aynaya bakın ve kim olmak istediğinizi düşünün" vs. gibi kişisel gelişim kitaplarından arak cümleler anlatmaya başlıyor. ya yağdan, proteinden ne ara kişisel gelişime geldik, ben anlamadım vallahi?! arada bir yerde konudan koptuysam demek?! bu kadar laf salatasının ardından "devamı kitabımda" demeye başlamışsa, tecrübe satılacaktır demektir.
bilemiyorum altan bilemiyorum.....
bu tarz insanlara diyecek bir şey yok asıl sorun onları bu hale getirenlerde. evet, her insan hayatının belli başlı dönüm noktalarında "başardım" hissini yaşar. bu bazılarımız için üniversitedir, bazılarımız için spordur, sanattır, bazılarımız için anneliktir, bazılarımız içinse kilo vermektir. ve o heyecanla bunu herkesle paylaşmak istersin, bu da normal. ben de arin ile akran çocukları olan arkadaşlarıma danışıyorum ya da ne bileyim mesela igde bir arkadaşım var, çok güzel kilo verdi ve gerçekten yediğini içtiğini söylemeyerek, "farkındalık" olarak adlandırdığı bir kişisel gelişim yolunu takip ederek verdi kilolarını. kastettiğim bunlar değil. benim dediğim şu ki; uyanık insanlar çok fazla ve saf insanlar da çok fazla. üstünüzden para, statü vs. kazandırmayın. kimse kimseden üstün değil ve kimse üstün başarılar falan elde etmiyor.
ha bu arada...15 kiloyu nasıl verdim biliyor musunuz? içime döndüm, aynada olmak istediğim kadını hayal ettim, yemeği içselleştirdim....ahahahaa!! yok laaan akşamları yemek yemiyorum! açım oğlum açım ne içime dönmesi, iç mi kaldı allasen?!
6 yorum:
Hahahahah,aynen lan aç geziyom aaaçç.Hepsi palavra anlatılanların.Oldum olsaı zırvalama kitaplarından hoşlanmam ,hani kişisel gelişim kitabı denilen zırvalıklardan,benim gibi düşünen birilerini bilmek iyi geliyor.Ve de haklısın ,çok hem de,insanların davranışları,kafalarına taktıkları,istekleri,o kadar boş geliyor ki bana da toplumun içine kaynaşamıyorum.Kız kahrolsun kapitalizim ayol.Okumak,üretmek,paylaşmak,iyilik yapmak,sakin olmak,sabırlı olmak vs. kişisel gelişim bunlardır bence.Kişisel gelişimi çok para kazanıp lüx sitede oturmak,lüx araba almak,binlerce dolarlık çanta almak sanan insancıklar beni boğuyor.Hayır,senin gözünde ne kadar değersiz olduklarını da anlatamıyorsun çünkü ilgisizliğini kıskançlık sanıyorlar.Evet ablam,sen böyle devam et,güzelsin böyle,aç kalmaya da devam et,başka türlü zayıflanmıyo hihihi
Muhteşem bir yazı olmuş yine. Bu konuyu hiç düşünmemiştim bu kadar detaylı ama bana da garip gelirdi. Özellikle anne olduktan sonra daha iyi anladım. Benimle hemen hemen aynı tecrübeye yaşamış biri kalkıp anlatıyor sonra satıyor vs. Çok saçma geldi o yüzden anne çocuk blogu aç diyen arkadaşlarımı dinlemedim. Yani ne yazabilirim ki sonuçta benim tecrübelerim. :) kilo vermek de öyle bu işin belli bir reçetesi yok. Fakat sevindim istediğin kiloya ulaşmak için cabaladigina. Bende hala devam ediyorum bakalım ne zaman eski ben olabilecegim. (Aslında hiçbir zaman değil mi? Neyse anne halim de güzel)
:D Valla tek yol o zaten, ananemin değimiyle "kilo vermek istiyorsan ağzına bir fermuar koyacak ve kapatacaksın" :D
Tebrikler bu arada 15 kilo az değil yahu, benim çiroz Maya ve ek olarak her daim yanında taşıdığı 2 kilo oyun hamuru olarak hesapladım, bu iki elemanı kucağa alınca valla göçüyorum, düşünsene resmen o kadar vermişsin :D
Ya bu arada insanlar hakikaten kendilerini nasıl satıyor yahu! Şaşı bak şaşır!
15 kilo şubattan beri gerçekten çok iyi Pelinciğim, hiç hafife alınacak gibi değil doğrusu.Ama doğru söylüyorsun akşam yemeğini kesmeden ya da erken saatlerde yemeden verilmiyor bu kilolar. Akşam da inadına insanın karnı çok acıkıyor :) Bir o düzeni oturtabilsem çok güzel olacak. Bravo sana maşallah canım.
Merhabalar,
Aç kalmadan bi zayıflama metodu yok ki zaten. Yok tokum diyenler kendilerini kandırıyorlar bence :)
Bu arada yolun düşerse kahve içmeye bana da beklerim, laflarız annelikten, çocuklardan, kitaplardan hatta istersen yemeklerden :)
ay sevda abla ben de hiç hazetmem o kişisel gelişim zırvalarından. adam/kadın gelmiş benimle aynı yaşa yahu ne ara sen o tecrübeleri edindin de kişisel gelişim kitabı yazdın arkadaş?! dur ben bu konuyu yazacam bak bi ara, takıldı şimdi aklıma ;)
ay nugi fotolardan görüyorum ve gayet iyisin yavrum ya hırpalama kendini! ben anne bebek blogunu geçtim, kendi bloguna yaz kafi be özledim seni okumayı:)
ceren ya biz neden beceremiyoz kendimizi satmayı acaba? ben çok kafa buluyorum bu şeylerle, belki ciddiye almıyorlar beni?! evet evet kesin takmıyolar beni! :) 15 kilo insanlık için büyük benim için küçük yavrum ya daha bi 10 kilo daha gitmeli...
valla öyle istanbul hanfendisi :) benim için çare akşam yemeğini kesme, başkası içinse aynada istediği kadını görme! ahahaha :) oturtursun sen de bi düzen, takma kafana.
en kısa zamanda geliciim çocuklu hayat :) yemekleri boşver, geyik yapalım ama anneliği, bebeleri çekiştirelim :)
Yorum Gönder