şükür..

ben lohusayken haberlerde sürekli bi bebeğin haberi vardı..annesi iki aylık bebeği evde yalnız bırakıp tatile gitmiş, yavurcak da....sonra ayaz bebeğin haberi vardı..hani daha kırkında soğuktan......sonra bir babanın haberi vardı, oğlunu çuvalda taşımak zorunda kalan..sonra elfony'nin ördeğinin haberini aldık..

mayıs ayında kanserden kuzenimi kaybettik..son bir kaç gününü hastanede geçirdi..çocuk onkolojisi katındaydı..kuzenim çocuk değildi, koskoca kadındı ancak oraya yatırmışlardı işte..o kadar çok çocuk vardı ki..o kadar çok umut vardı ki o katta..

ödüm kopuyo benim..bazen bu korkuyu o kadar yoğun yaşıyorum ki, gözlerim kararıyor, midem bulanıyor, nefesim kesiliyor..

çocuğum ile ilgili hiçbir şey için "off" demek istemiyorum..sanırım demedim de şimdiye kadar..

allah baba yavrumun eksikliğini, yokluğunu göstermesin..kimsenin yavrusunun göstermesin..

neden böyle bir yazı yazdım bilmiyorum..bir an aklıma geldi..şükredecek ne çok şeyimiz var..

kendime bir söz verdim..çocuğumla ilgili hiçbir şey için "off" demeyeceğim..unutmayayım bu sözümü diye yazdım belki de..

amaaan halbuki gayet geyik yapmak için açmıştım seni bugün bilogcan!