bir devri kapattık..

arin'i 18. ayından beri memeden kesmeye çalışıyordum..önce dışarda emzirmeme kararı aldım..ancak evde, arabada, avmde akla hayale gelecek ve gelmeyecek her yerde emzirmeye devam ettim!

bir iki kere reddedeyim dedim..arin ağlaklaştı vazgeçtim..

bu arada sütte de bir azalma falan yoktu..bu sefer de "acaba çocuğun hakkını mı alıyorum?" diye vicdan yaptım..

olmadı neticede..

bi sürü öneri aldım insanlardan..sabırtaşı, sirke, salça, ayrı bir kaç gün vs..

memeye bir şey sürüp tiksindirme seçeneğini direkt elemiştim..çünkü üzerime çay dökmüştüm aylar önce ve göğsüm yanmıştı ve o iğrenç yaralı haline aldırmadan arin emmeye devam etmişti..yani adam tiksinmiyordu..

sabırtaşı içinse ne zaman niyetlensem boşveriyordum..

bir de arin emerek uyuyordu..ya uyumazsa korkusu da vardı tabii..

tatildeyken arin'i 2 gece ananesi ve dedesine emanet ettim koccayla başbaşa kalmak için kaçtık..yanımda sağma makinası falan da yoktu ve ben nedense arin emmezse süt de olmaz düşüncesindeydim..yanılmışım! iki gün mutant şeklinde gezdim..o sıcakta kendimi adaçayına vurdum, biraz rahatlattı..

neticede arin 2 tam gün hiç emmemiş olmuştu..dönünce bitirelim bu işi becerebilirsek dedik..

2 günün sonunda arin ile kavuştuğumuzda ilk iş emmek istedi..vermedim..azıcık mızırdandı ama çok da ısrar etmedi..2-3 kere daha denedi hemen biberonuna süt koyduk "aa büyüdü artık benim oğlum biberondan süt içiyoo" diye tezahüratlar eşliğinde içirdik..ertesi gün bir kere teşebbüs etti yok deyince döndü gitti..ama bu aralar ben hep yakası daha kapalı tişörtler falan giydim..

sonraki gün istemedi..ben de tamam bu iş oldu diyerek özlemini çektiğim rakı masasına oturdum! :) yalnız rakı süt yapıyormuş, kesin bilgi! o_O

bu süreçte arin'i öğlen ve akşam uykusuna annem yatırdı..uyurken emmek istebilir diye riske atmak istemedik süreci..bir haftaya falan olmuştu ve arin'i gece uykusuna ben yatırdım..aman Allah'ım nası güzeldi! koala gibi sarılmalar, kucağıma tırmanmalar, dizime yatmalar....mest oldum!

istanbul'a dönünce arin'i sürekli emzirdiğim koltuğa oturduğumda geldi yanaştı yine..ama emme refleksiyle yanaşmadı..tişörtümü çekti ve baktı, sonra da kapattı..sanırım yerinde olup olmadıklarına baktı ve kendince vedalaştı :)

şu an uykuyla ilgili tek sorunumuz arin uyuyana kadar benim de onun yatağına girmek zorunda olmam..tensel temas istiyor sanırım..ama o kadar tatlı sarılıyor ki, mırıl mırıl bişiler anlatıyor ki o yüzden hiiiç şikayetçi olamıyorum bu konuda :) sanırım biraz daha büyüyünce kendi kendine de uyumaya başlar..acelemiz yok..

bir hafta gerginlik yaşadım..sonra yavaş yavaş azaldı sanırım süt ama hala bitmedi..internette yazdığına göre bir seneyi de bulabilirmiş..olsun gerginliği gitti ya buna da şükür..

arin hep emmek istediğinde kucağıma gelirdi, veya ben kucağıma aldığımda hep emmek isterdi..şimdi kendiliğinden geliyor, sarılıyor, öpüyor....çok farklı bir sevgi tezahürü var bana karşı artık.. :)

çok duygusala bağlamadım ama hakikaten koca çocuk olmuş gibi geliyor..hele babası bir de saçlarını kestirdi, bebek saçları da gidince biraz fena oldum ama sağlıklı ya büyüyo ya, çok şükür!

düşündüğümden kolay ve acısız oldu..bir devir kapandı arinço ile..daha güzel oldu böyle bilogcan :)

ay bi de geçen gün başım çok ağrıdı..benim başım ara ara çok ağrır ve benim üstesinden gelemediğim tek ağrı başağrısıdır, öyle ki bugün başım çok ağrıyor deyip de günlük işlerine devam edenlere şaşırırım falan..ilaç içtim ağrının geçmesi için..valla çok büyük nimetmiş! :)

aklıma takıldı, neden doktoru aramak yerine haldır haldır internetten medet umuyoruz ki?

bazı anne çocuk portallarında ya da takipçisi fazla bloggerların sosyal medya hesaplarında sorular soranlar oluyor..

mesela,

bilmem nerede çocukla tatil yapan var mı?
bilmem ne okulu nasıl?
bilmem ne kadar aylık bebeğiniz neleri yapabiliyor?
bilmem ne kadar yaşında çocuğunuz hangi oyuncaklarla oynuyor?
x marka puset mi iyi yoksa y marka puset mi?

ve benzeri sorular..tabii ki bu soruların hiç bir zararı yok..hatta cevaplara göre gayet bilgilendirici ve yol gösterici olabiliyorlar..sonuçta sizden önce veya sizinle aynı anda benzer yollardan geçmiş olanların tecrübeleri gayet önemlidir her zaman..

ama mesela aynı platformlarda şu sorular da oluyor:

bebeğim 5 gündür kabız ne yapayım?

doktoruna sorsana!

ateşli çocuğa aşı yapılır mı?

doktoruna sorsana!

eyvah bebeğim yataktan düştü, ne yapacağım?

doktorunu arasana hemen!

ve benzeri bir çok sağlıkla ilgili ve hayati olabilecek sorular..

çok ciddiyim, fena halde aklıma takılıyor; neden çocuklarının doktoruna sormuyorlar? neden internette medet umuyorlar? hiç mi korkmuyorlar yanlış bir tavsiye almaktan, yanlış bir şey yapmaktan?

peki ya cevap verenler..onlar hiç mi çekinmiyorlar yanlış yönlendirmekten?

bırak her çocuğu her insan farklı..senin basit bir karın ağrısı dediğin şey bir başkasını kıvrandırabilir..en basitinden şöyle düşün; doğum sancısını dahi her kadın farklı tanımlıyor, kimisi regl sancısı gibi derken kimisi sancıdan kendimi kaybettim diyor..

çocuklarda da bu böyle..senin bebeğin 5 gün kaka yapmaz ama bir ağrısı sızısı olmaz ve kayısıydı, zeytinyağıydı vesaire derken hoop yapıverir, geçer gider..ama başkasının bebeği 5 gün kakasını yapamaz, kayısı önerirsin alerjisi çıkar, zeytinyağı dersin midesi tolere etmez ya da böbrekleriyle ilgili ciddi bir sorun vardır hooop yanlış yönlendirmiş olursun 1-2 güne mutlaka yapar diyerek..

tecrübe tabii ki önemli bir şey..ama sağlık konusunda insanlara bu kadar güvenmemek lazım..herkes uzman herkes doktor resmen..bir zahmet alın çocuğunuzu doktora götürün ya da doktorunu arayıp bir danışın hiç olmazsa..6 sene boyunca hastalarım bana değil başkalarına sorup dertlerine derman bulsunlar diye okumadı o insanlar..